چرا جیتکاندو بهترین روش رزمیاست؟
۱_ جیتکاندو یک روش رزمی کامل است و برخلاف رشته های دیگر تنها بر روی تکنیکهای دفاع از خود بدون سلاح تمرکز ندارد.
علاوه بر این جیتکاندو فقط به کار با سلاحهای سرد محدود نشده و رزمی کار ها میآموزند که با سلاح و بدون سلاح مبارزه کنند.
همچنین جیتکاندو تمام فواصل درگیری رو پوشش میدهد مثلا وینگچون درگیری در فواصل کم را پوشش میدهد و تکواندو به لگد ها محدود شده است اما جیتکاندو به رزمیکاران مبارزه در فواصل کوتاه متوسط و زیاد و ضربه به نقاط حساس را آموزش میدهد
۲_فرم های جیت کان دو بسیار کم و در عین حال کاربردی هستند و در درگیری های خیابانی نیازی به انجام دادن تمرینات روتین و تک نفره ندارند و از آنجا که تمرینات انفرادی می توانند آنچنان به پیشرفت افراد کمک کند تمامی تمرینات جیتکاندو باید به صورت دو نفره صورت بگیرد تا بتوان بهترین نتیجه را از آن گرفت
۳_ در اکثر رشتههای رزمی زمانیکه رزمی کار به سطح بالایی از مهارت برسد تکنیک ها و اصول کار با سلاح های سرد به او آموزش داده خواهدشد که در این حالت آموزش کار با سلاح سرد به تمرینات بدون سلاح مرتبط نبوده و تکنیک هایی که از سلاح های سرد آموزش داده میشوند تکنیک های خاص و محدودی هستند.
ولی در جیت کان دو هنرجویان در همان ابتدای کار شروع به یادگیری کار با سلاح می کنند و این باعث می شود هماهنگی عصبی عضلانی بدن پیشرفت کرده و هماهنگی در اجرای تکنیکهای دست و پا به طور همزمان نیز ارتقا خواهد یافت
۴_ در جیتکاندو وقت رزمی کاران با یادگیری تکنیکهای پیچیده هدر نخواهد رفت و آنها از همان شروع آموزش نحوه مبارزه در فاصله ها و موقعیت های مختلف را یاد خواهند گرفت. جیتکاندو یکی از معدود هنرهای رزمی است که در آن مبارزه کاربردی در مقابل چندین حریف به خوبی آموزش داده خواهد شد.
۵_در جیت کان دو هنرجویان نحوه مبارزه با سلاح هایی در شکل، وزن و اندازههای گوناگون را یاد میگیرند
۶_ به سبک های مثل کاراته سبک های سخت و به سبک هایی مانند تایچی سبک نرم می گویند جیتکاندو ترکیبی از سبک های نرم و سخت است. به این دلیل جیتکاندو قابلیت ترکیب شدن با هر سبک رزمی دیگر را دارد اما دیگر سبک ها ممکن است این قابلیت را نداشته باشند مثلا اکثر بوکسور ها نمیتوانند تکنیک های خود را به خوبی با تکنیکهای سبکهایی مانند آیکیدو ترکیب کنند همچنین بسیاری از کاراته کارها نمیتوانند تکنیک های خود را با تکنیک های تایچی ترکیب کنند
۷_ کسانی که به تمرین جیتکاندو مشعول می شوند پس از مدتی به صورت ناخودآگاه هم از لحاظ روحی و هم از لحاظ معنوی پیشرفت خواهند کرد
تنها چند روز پیش از اکران فیلم "اژدها وارد میشود" در سال 1973، وی به دلیل یک واکنش حساسیتزا به داروی مسکنی که مصرف میکرد از دنیا رفت. وی در آن موقع تنها 32 سال سن داشت. براندو، پسر لی، نیز که راه پدرش در هنرهای رزمی و سینما را در پیش گرفته بود، مدتی بعد در سال 1993 در حین فیلمبرداری از دنیا رفت.
دوستان بروسلی هنوز دلتنگش هستند. آنها کمتر در مورد قابلیتهای مبارزهای بروس و بیشتر در مورد تفریحاتشان با او صحبت میکردند: سوالات بیپایانش، خوشبینی، شوخ طبعی و وفاداریاش به دوستان.
پالمر که حالا در شهر سیاتل آمریکا در کار وکالت مشغول است، میگوید: «او شخصیتی کاریزماتیک داشت و بر تمام شرایط مسلط بود. او در اغلب بحثها همیشه تسلط بیشتری داشت.» اینوسانتو میگوید: «تاثیر بروسلی فراتر از هنرهای رزمی بود. من پس از مرگ او از آدمهایی که به نحوی با بروس سر و کار داشتند، نامه دریافت کردم؛ از موسیقیدان گرفته تا اسکیت سوار. همه آنها میگفتند که بروس بر روی آنها تاثیر گذاشته است.»
توماس، یکی از افرادی است که زندگینامه بروسلی را نوشته و میگوید: «او خودش را درمان کرد.» باور عمیق بروس به مثبت اندیشی از روی نامهای هویدا است که در دوران بحرانی زندگیاش برای دوستش نوشت: «آیا کسی شغل ناامنتری نسبت به من دارد؟ من با چه چیزی زندگی میکنم؟ به تواناییام ایمان دارم. مطمئنا آسیب وارد شده به کمرم مرا یک سال عقب انداخته اما در هر اتفاقی حکمتی نهفته است. مثلا باران شدید را نگاه کنید: پس از اتمام بارش، همه چیز مجدد رشد میکند.»
میراث امروزی بروسلی
بروس سرانجام توانست از آن بحران خارج شود. او به هنگ کنگ برگشت و چندین فیلم تهیه کرد که توجه هالیوودیها را به خود جلب کرد. بروس سپس به هالیوود برگشت تا فیلم «اژدها وارد میشود» را بسازد. هرچند عمر بروسلی آنقدر کفاف نداد که او ثمره تلاشهایش را ببیند.