تنها چند روز پیش از اکران فیلم "اژدها وارد میشود" در سال 1973، وی به دلیل یک واکنش حساسیتزا به داروی مسکنی که مصرف میکرد از دنیا رفت. وی در آن موقع تنها 32 سال سن داشت. براندو، پسر لی، نیز که راه پدرش در هنرهای رزمی و سینما را در پیش گرفته بود، مدتی بعد در سال 1993 در حین فیلمبرداری از دنیا رفت.
دوستان بروسلی هنوز دلتنگش هستند. آنها کمتر در مورد قابلیتهای مبارزهای بروس و بیشتر در مورد تفریحاتشان با او صحبت میکردند: سوالات بیپایانش، خوشبینی، شوخ طبعی و وفاداریاش به دوستان.
پالمر که حالا در شهر سیاتل آمریکا در کار وکالت مشغول است، میگوید: «او شخصیتی کاریزماتیک داشت و بر تمام شرایط مسلط بود. او در اغلب بحثها همیشه تسلط بیشتری داشت.» اینوسانتو میگوید: «تاثیر بروسلی فراتر از هنرهای رزمی بود. من پس از مرگ او از آدمهایی که به نحوی با بروس سر و کار داشتند، نامه دریافت کردم؛ از موسیقیدان گرفته تا اسکیت سوار. همه آنها میگفتند که بروس بر روی آنها تاثیر گذاشته است.»
توماس، یکی از افرادی است که زندگینامه بروسلی را نوشته و میگوید: «او خودش را درمان کرد.» باور عمیق بروس به مثبت اندیشی از روی نامهای هویدا است که در دوران بحرانی زندگیاش برای دوستش نوشت: «آیا کسی شغل ناامنتری نسبت به من دارد؟ من با چه چیزی زندگی میکنم؟ به تواناییام ایمان دارم. مطمئنا آسیب وارد شده به کمرم مرا یک سال عقب انداخته اما در هر اتفاقی حکمتی نهفته است. مثلا باران شدید را نگاه کنید: پس از اتمام بارش، همه چیز مجدد رشد میکند.»
میراث امروزی بروسلی
بروس سرانجام توانست از آن بحران خارج شود. او به هنگ کنگ برگشت و چندین فیلم تهیه کرد که توجه هالیوودیها را به خود جلب کرد. بروس سپس به هالیوود برگشت تا فیلم «اژدها وارد میشود» را بسازد. هرچند عمر بروسلی آنقدر کفاف نداد که او ثمره تلاشهایش را ببیند.
باورهای فلسفی لی میتوانست محدود به کتابها شود اما اتفاقات روزمره، باورهای وی را تصفیه میکرد. قبل از هر چیز او مجبور بود با نژادپرستی از هر دو سمت مبارزه کند. او در سان فرانسیسکو به دنیا آمده بود اما در هنگ کنگ و در یک خانواده ثروتمند بزرگ شد.
بروس از ناحیه کمر آسیب جدی دید .آن طور که دکتر به او گفته بود دیگر نمی توانی ورزش کنی ویا شاید در راه رفتن هم دچار مشکل شوی آن اتفاق برای او غیرقابل هضم بود. او زن و دو فرزند داشت و در تخت بستری شده بود. روزی رسید که موجودی بانکی او فقط 50 دلار بود. هر آن ممکن بود او دچار افسردگی مزمن شود، اما از طریق مثبت اندیشی توانست شرایط را برای خود و اطرافیانش بهتر کند. بروسلی از آن فرصت برای نوشتن کتاب پر سر و صدایش استفاده کرد: جیت کان دو.
بروسلی پدر ورزشهای رزمی ترکیبی است که سبک جیت کان دو را به نام خود ثبت کرد